Dr hab. n. med. Żaneta Kimber-Trojnar– specjalista położnictwa i ginekologii, specjalista w dziedzinie endokrynologii, Samodzielny Publiczny Szpital Kliniczny Nr 4 w Lublinie.
Po zakończeniu połogu, a więc po sześciu tygodniach po porodzie, kobieta może już normalnie funkcjonować, w tym także podjąć współżycie. W rzeczywistości – powrót do życia seksualnego jest sprawą bardzo indywidualną. Zwykle im dłuższy i trudniejszy był poród, tym większy lęk przed zbliżeniem i zwlekanie z ponownym podjęciem współżycia. Przyczyną bywa również brak akceptacji swojego wyglądu. Młoda matka często czuje się mniej atrakcyjna niż przed ciążą. To wszystko sprawia, że niektóre kobiety mogą odraczać powrót do współżycia. Jednak zwykle im dłuższa jest zwłoka, tym bardziej pogłębiają się obawy.
Po zakończeniu połogu zwykle nie ma medycznych przeciwwskazań do wznowienia współżycia. Jednakże należy pamiętać, że zmiany hormonalne oddziałują na seksualność kobiety. U matek karmiących piersią zwiększone stężenie prolaktyny zmniejsza nawilżenie pochwy, powodując jej suchość. Nierzadko zdarza się wtedy, że kobieta odczuwa dolegliwości bólowe i pieczenie przy współżyciu. Poporodowe zmiany hormonalne obniżają także libido. Z drugiej strony nieprzyjemne doznania podczas współżycia mogą wynikać z nieprawidłowości przy gojeniu się poporodowych obrażeń, co należy skonsultować z lekarzem.
Z pewnością zmęczenie i niewyspanie się młodej matki nie ułatwiają powrotu do życia seksualnego. Organizm kobiety potrzebuje czasu, aby zregenerować się po ciąży i porodzie. W czasie połogu macica obkurcza się, odchody połogowe zmniejszają się i w końcu całkowicie zanikają, natomiast rany po pęknięciu lub nacięciu krocza, czy cesarskim cięciu stopniowo goją się. Warto pamiętać o ćwiczeniach wzmacniających mięśnie Kegla, które polegają na naprzemiennym napinaniu i rozluźnianiu okolic pochwy i krocza. Ich efektem jest szybszy powrót do kondycji sprzed ciąży oraz zapobieganie problemowi nietrzymania moczu.
Czasami zdarza się, że kilka pierwszych stosunków może wiązać się z dyskomfortem, ale w zdecydowanej większości przypadków takie obawy są nieuzasadnione. Gdy poród był prawidłowy, minął okres połogu, a ginekolog-położnik podczas wizyty kontrolnej nie stwierdził żadnych nieprawidłowości, stosunek seksualny nie powinien być bolesny.
Zdarza się, że powrót do aktywności seksualnej nie zawsze odbywa się bez problemów. Mogą mieć na to wpływ zaburzenia nastroju, depresja poporodowa, czy silny lęk przed odczuwaniem bólu podczas zbliżenia. Niektóre kobiety mogą odrzucać partnera również z powodu silnej obawy przed kolejnym zajściem w ciążę i cierpieniem, którego doznały podczas pierwszego porodu.
Z drugiej strony narodziny dziecka to prawdziwa rewolucja w związku dwojga ludzi. Partnerzy, którzy dotychczas mieli czas tylko dla siebie, teraz dzielą go z dzieckiem. Pierwsze chwile po porodzie często wiążą się ze stresem i niepewnością. Para musi ułożyć swoje relacje na nowo w każdym aspekcie życia: od podziału obowiązków w domu po sferę intymną.
Jednym z kluczowych warunków, który pozwoli kobiecie szybciej powrócić do intymnych relacji, jest wyrozumiałość, cierpliwość i wsparcie partnera. Warto rozmawiać z partnerem o swoich obawach. Po porodzie kobieta nie ma zbyt wiele czasu dla siebie. Jest zestresowana, zmęczona i często czuje się nieatrakcyjna. Powodem unikania intymnych zbliżeń jest zmęczenie i frustracja kobiety, która czuje się obciążona jak nigdy do tej pory i oczekuje, że partner da jej, choć chwilę wytchnienia.
Najlepszą radą jest spokojna rozmowa o swoich emocjach i potrzebach, tak aby obie strony mogły się wzajemnie zrozumieć.
